ธรรมะ

คนที่เห็นแก่ตัว ไม่ได้รักตัวเองอย่างแท้จริงอันที่จริงแล้วเขารักตัวเองน้อยไป เพราะ… -เขาไม่เชื่ออย่างแท้ว่าเขาสามารถเป็นคนที่เอื้อเฟื้อได้ -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าเขาสามารถเป็นความดีงามแก่โลกใบนี้ได้ -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริง ว่าเขาสามารถหาเงินแบบสุจริตได้ -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าตัวเขาเป็นคนมีคุณค่า -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าเขาสมควรได้รับความรัก -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าตัวเองสามารถก้าวหน้าขึ้นได้โดยไม่เหยียบหัวใคร -สุดท้ายแล้วเขาต่างหากที่รักตัวเองน้อยไป โลกทุกวันนี้แม้จะมีความเจริญทางด้านวัตถุขึ้น แต่จิตใจคนกลับเสื่อมคุณธรรมลงเรื่อย ๆ วุ่นวายเพราะทุกคนต่างเห็นแก่ตัว แก่งแย่งแข่งขัน มักจะเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตนโดยไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ที่คนส่วนรวมจะได้รับ ความโลภและความเห็นแก่ตัวนั้นเป็นชนวนเหตุแห่งความหายนะต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นสงคราม

ศิลปะของการปล่อยวาง 1. ปล่อยวางความโกรธ มีความรักและปรารถนาดีต่อผู้อื่น มีคำกล่าวว่า “ความโกรธ คือ ยาพิษที่คุณกลืนลงคอตัวเอง เพื่อหวังฆ่าคนอื่น” ความหมาย ก็คือ เมื่อคุณโกรธ ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนที่ส่งผลให้หัวใจเต้นเร็ว กล้ามเนื้อเกร็ง ความดันโลหิตสูงขึ้น ถ้าเกิดเพียงชั่วครั้งชั่วคราว แล้วดับไป ก็จะไม่เป็นอันตรายนัก แต่ถ้ามีอารมณ์โกรธแค้นฝังลึกอยู่ในจิตใจตลอดเวลา มันจะส่งผลร้ายต่อร่างกายในระยะยาว

หลายคนบอกว่าโอ้ยฉันไม่มีหลอกโทสะ เกิดมาฉันยังไม่เคยโกรธใครเลย! โทสะนั้นไม่ได้แปลว่าความโกรธอย่างเดียวนะคะ กิเลสตระกูลโทสะนั้นมีหลายแบบ วันนี้มายทามจะยกตัวอย่างให้ฟัง 10 ข้อ 1.เมื่อคุณได้ยินคนด่าคุณ แล้วคุณรู้สึกโกรธ อาฆาตแค้นพยาบาทใครสักคน อันนั้นแหละเรียกว่ากิเลสตระกูลโทสะ 2.เมื่อคุณอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดูจะเป็นอันตราย คุณเกิดความกลัวขึ้นมา ไม่ว่าจะกลัวคน กลัวสัตว์ กลัวผี ความกลัวนั้นก็สับเซตหนึ่งของกิเลสตระกูลโทสะ 3.เมื่อคุณเห็นใครสักคนได้ดีแล้วคุณรู้สึกอิจฉา ความอิจฉานั่นแหละเป็นกิเลสตระกูลโทสะ 4.เมื่อคุณเจอใครสักคนแล้วคุณรู้สึกหมั่นไส้ข้อนี้